λουδβιγίτης

ο

(ορυκτ.) άνυδρο βορικό ορυκτό τού σιδήρου και τού μαγνησίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γερμ. ludwigit < όν. Ernst Ludwig, Αυστριακού χημικού].